Wijn, Truffels,
Olijfolie en
Provençaalse
markten

Leucate Plage A

Zondag 8 Maart 2020 vertrokken we met de stinkbus, dit is mijn oneerbiedige koosnaampje voor onze geweldige retro camper. Stinkbus, vanwege de soms doordringende Diesel lucht vanuit de in 1987 in elkaar gesleutelde motor van Duitse origine. Van camping Memling naar Frankrijk. Camping Memling doet je denken aan een Vinexwijk voor Campers. Alles heel nieuw en strak, weinig begroeiing en geen privacy en vooral geen sfeer. Parkeren, stroom aansluiten en zo snel als mogelijk naar Brugge centrum. Overigens is het centrum van de pittoreske stad nog een kleine 4-5 km van de camping verwijderd. Een andere mogelijkheid is om aan het einde van de Katelijnestraat te overnachten op de Camper parkeerplaats. Je bent dan op kruipafstand van Brugge centrum maar je ontbeert dan faciliteiten als een schone toilet en warme douches. Dan maar wat verder weg en de lokale bus en taxi business sponsoren.

Overigens hebben we in Nederland tussen het vertrek uit Amsterdam en aankomst in Brugge nog een nachtje doorgebracht op Camping de Oude Maas in Barendrecht. Op dit recreatiepark hebben ze prachtige camperplekken aan de Oude Maas. Ideaal met de honden, die vrijuit kunnen rennen. Begin Maart was het heerlijk rustig en waren we de enige passanten samen met wat vaste sta caravan bewoners en een enkeling die op zijn jacht recreëerde in de haven. En dan besef je dat Nederland ook heel veel mooie plekjes heeft om te overnachten en te verkennen. Toen realiseerde zich nog niemand dat de aankomende zomer er een was om in Nederland vakantie te blijven vieren. Maar de eerste verontruste Corona berichten staken wel de kop op.

Bij ons was het ook het gesprek van de dag. Niet de hele dag maar toch af en toe. Nog niet vanwege grote zorgen. Die kwamen pas toen we in Frankrijk waren. Zo snel ging alles in de week voorafgaand aan de Lockdowns die overal in Europa werden afgetrapt.

We besloten op de bewuste zondag tot net voorbij Parijs te rijden en onderweg te zoeken naar een geschikte camping. Het moment van het passeren van de Franse grens gaf een speciaal gevoel. Niet omdat het passeren van deze grens uniek is, maar het was wel uniek,  deze keer. Want het was voor een langere periode. Om er te gaan wonen en ondernemen.

Onderweg selecteerde we Camping Est in Champigny sur Marne. We kwamen er in de avond aan. Voltooide de check-in en reden nog even langs de McDonalds voor het avondeten. In de camper had ik de keuken achterin laten bouwen. Als je beide achterdeuren opentrekt dan schuif je zo de keuken met werkblad naar buiten. Een twee pits Ikea zwart design gasfornuis, want ik wilde geen typische Camper fornuis look in de verder aluminium gekleurde keuken. Een grote lade was de opslag voor kruiden en allerlei keukengerei. Papa’s domein en trots! De enige maar is dat de keuken wel is ontworpen voor mooi weer kampeerders. Bij regen, wind en kou mag Papa zichzelf een vrije avond toekennen en is afhalen of uiteten de beloning. Sinds we vertrokken schommelde de temperatuur overdag tussen de 4 en 8 graden en waren er nog volop nachtelijke vorst momenten. In eerste instantie was het de bedoeling om op ons dooie gemak Frankrijk te gaan verkennen en af te zakken naar het Zuiden. We wilden eigenlijk via de West kant naar de Limousin, Dordogne, Bordeauxstreek, Aveyron en Midi Pyrenee om die te bezoeken en verkennen. Niet om te bekijken of we hier ons konden vestigen. Nee, puur om het te bezoeken omdat onze Frankrijk ervaringen zich vooral aan de Oost en Zuid-Oost kant hebben afgespeeld. De temperatuur deed ons op het allerlaatste moment anders besluiten. We parkeerden onze toeristische plannen voor later en besloten in een ruk door te rijden naar de eerste eindbestemming. Het departement Languedoc Rousillon. Niet veel later bleek dit een briljante beslissing te zijn. Je voelt m wel aankomen. In Amsterdam hadden we Camping Municipal Leucate Plage al geselecteerd. Een twee sterren Gemeente camping, 100 meter van zee. Het feit dat deze camping al geopend was en zo dichtbij strand en zee lag had de doorslag gegeven. Toen nog niet wetende dat het een hilarische en heerlijke plek was om opgesloten te zitten tijdens de Franse lockdown.

Camping Est net onder Parijs bleek in dit seizoen vooral een woonoord te zijn voor horden Oostblok arbeiders. Een camping waar je niet dood gevonden wil worden, maar die zomaar het toneel zou kunnen zijn van een Maigret achtige thriller. Gelukkig bleven we er maar een nacht en het voordeel was dat we hier zo snel als mogelijk vol gas wilde vertrekken. Vol gas met de oude Mercedes 508D, is ongeveer 90 km/uur op de klok maar in werkelijkheid is dat 105km/uur heb ik mij door Dave laten vertellen. Berg afwaarts gaat het nog een stukje sneller, berg op ben je geneigd om uit te stappen en te gaan helpen duwen. Toch hou ik van deze bus. In Barendrecht hadden we in een kampeer winkel nog een water koker op de kop getikt. Het lage wattage gebruik maakte deze waterkoker uitermate geschikt voor gebruik in de camper. Onderweg zijn we zelfvoorzienend met zonnepanelen op het dak. Frenske Timmermans zal trots op ons zijn. Om ons zelf warm te houden koken we veel water en zetten dat om in hete thee, koffie of chocolade melk. Chocolade melk gemaakt met water. ’s-Ochtends scoren we de eerste croissants en het Frankrijk gevoel is compleet. We informeren Camping Leucate dat we eerder arriveren en dat is geen probleem. We geven aan dat we denken uiterlijk woensdag te arriveren. Gedurende de dag besluit ik in een streep door te rijden en net na maandag middernacht draaien we de camper parkeerplaats op in Leucate Plage. De parkeerplaats ligt prachtig aan strand en zee en bij de slagboom is de betaling volledig gedigitaliseerd. De tramontane wind gaat flink tekeer en we zoeken een plekje uit om te overnachten. Totaal staan er ongeveer 10 campers en het blijkt een populaire overnachtingsplek te zijn. Bij het binnenrijden van Leucate Plage snuif je direct de Kite surf sfeer op. Leucate Plage is bijna volledig omgeven door water. Een zout water binnenmeer en de zee omsluiten de mondaine badplaats. De tramontane wind heeft Leucate en buurdorpje Le Franqui de Kite surf status bezorgd. De wereldkampioenschappen vinden jaarlijks begin April plaats in Le Franqui. Een ini mini dorpje onderdeel uitmakend van Leucate en prachtig gelegen aan zee. De Gemeente Leucate bestaat uit; Leucate Village, Leucate Plage, Port Leucate en Le Franqui. Port Leucate is een modern gedeelte met jachthaven en naturisten resorts en grenst aan Barcares. Tussen Leucate Plage en Port Leucate ligt een geweldige vissershaven waar je verse schaal en schelpdieren kan kopen en eten. Onder het genot van een lokale crispy witte wijn. Twee, drie kilometer landinwaarts ligt Leucate Village op een kleine berg. Met vanuit de village prachtige vergezichten over zee en het binnenmeer. Leucate ligt in de Corbieres wijnstreek. Alles wat je hartje begeert heb je hier dichtbij. Verse vis en wijn. En Franse en Catalaanse culinaire invloeden. Leucate ligt op ongeveer driekwartier rijden van de Spaanse grens en de Spaanse invloeden zijn goed merkbaar. Leucate heeft totaal plusminus 3400 inwoners en biedt alle faciliteiten die nodig zijn om er jaar rond comfortabel te leven. Vanwege de seizoenpieken is er veel horeca. Je moet wel van muggen houden, maar die anekdote doe ik later even uit de doeken.